به گزارش روشنای راه، احمدرضا فیروزی در مراسم اختتامیه این جشنواره که در اتاق بازرگانی البرز برگزار شد، اظهار کرد: جشنواره امیرکبیر با هدف تقویت ارتباط میان دانشگاه، صنعت و جامعه طراحی شده و در این دوره، شاهد استقبال گستردهای از سراسر کشور بودیم.
وی افزود: این جشنواره به عنوان یک همکاری مشترک میان جهاد دانشگاهی البرز، اتاق بازرگانی البرز و بنیاد نخبگان البرز تلاش کرده است تا به صورت عملی پیوند میان دانشگاه و صنعت را تقویت کند و در این راستا تعاملات مؤثری شکل گرفته است.
فیروزی درباره روند برگزاری جشنواره توضیح داد: شورای سیاستگذاری از تابستان امسال تشکیل جلسه داد و برای دریافت آثار، سامانهای آنلاین طراحی شد تا همه مراحل ثبتنام و ارسال آثار از طریق این سامانه انجام شود.
وی افزود: برای اجرای موفق این جشنواره، کمیتههای علمی، اجرایی، اطلاعرسانی و داوری فعال شدند و در بخش اطلاعرسانی، بیش از ۱۰ هزار دانشگاه، سازمان و نهاد در جریان برگزاری این رویداد قرار گرفتند.
دبیر جشنواره امیرکبیر تصریح کرد: هفت گروه علمی شامل علوم انسانی، علوم پایه، فنی و مهندسی، کشاورزی، منابع طبیعی و محیط زیست، علوم پزشکی، دامپزشکی و علوم دامی، و هنر و معماری امکان مشارکت در این رویداد را داشتند. بیشترین آثار از حوزه فنی و مهندسی ارسال شده و حوزه علوم انسانی نیز که در سالهای گذشته مشارکت کمتری داشت، امسال با استقبال خوبی همراه شد.
شرایط شرکت در جشنواره و دانشگاههای برتر در مشارکت
فیروزی درباره شرایط پذیرش آثار گفت: آثار باید در بازه زمانی یکم مهر ۱۴۰۰ تا ۳۰ مهر ۱۴۰۳ دفاع شده و به یک نیاز مشخص پاسخ دهند و تقاضای کارفرمایی داشته باشند.
وی با اشاره به ارسال ۹۰۰ اثر از سوی دانشگاهها و سازمانها و ثبت ۲۲۱ اثر در سامانه جشنواره، بیان کرد: دانشگاه تهران با ۱۹ اثر، دانشگاه تربیت مدرس و خوارزمی با ۱۲ اثر، و دانشگاههای سیستان و بلوچستان، علم و صنعت، ارومیه، رازی و علامه طباطبایی از جمله دانشگاههای فعال در این جشنواره بودند.
وی افزود: از نظر میزان مشارکت استانی، استانهای تهران، البرز و سیستان و بلوچستان در صدر قرار گرفتند.
چهارمین جشنواره ملی امیرکبیر امسال با رشد چشمگیری در تعداد شرکتکنندگان و آثار ارائهشده همراه بود که نشاندهنده علاقهمندی بیشتر دانشگاهها به کاربردیسازی پژوهشهای دانشگاهی در صنعت و جامعه است. این روند، زمینهساز توسعه تعاملات علمی و صنعتی خواهد بود و میتواند به عنوان الگویی موفق در سایر حوزههای پژوهشی مورد استفاده قرار گیرد.