به گزارش روشنای راه؛
نگاهی گذرا بر مشکلات کشور و ناکارآمدی هایی که به صاحبان پُست ها و مدیریت ها در سازمان ها و دستگاه های مختلف - حتی مصادری که فلسفهٔ پیدایش آنها امر فرهنگ است - بر می گردد، بیانگر حاشیه نشینی صاحبان اندیشه، تفکر، تحقیق و اهل قلم ماست و دلایل و عوارضش نیز بر هیچ داننده ای پوشیده نیست. امروز برخی سطوح مدیریتی در کشور و استان و شهرستان، باهدف بیلان ِ کار و البته ژست هنری، دست به دامن سلیبریتی های رسانه ای مدعی قلم بدستی می شوند که نه تنها حرف تازه ای برای گفتن ندارند، بلکه جهت دهی های کذب و هدایت های ناصحیح آن ها در دوره های مشخص انتخابات و پسا انتخابات، دل مردم را سیاه، نان مردم را آجر، و امیدشان را به ناامیدی، تبدیل کرده است.
اهالی راستین آگاهی و قلم
ونه؛ مدعیان رسانه ای وشِبِه خبرنویس های کم سواد، در تلگرام و واتساپ و دیگر فضاهای مجاز،که برای رسیدن به جیب وجیفهٔ دنیایی خود وگروهشان ، یک روز؛ شیوه سیاه نمایی را پیشه می کنند و روزی دیگر، برای روزیِ بیشتر!! نقش بادمجان دور قاب چین هارا ایفا می نمایند!!
و اساسا فقط ادعای دلسوزی برای شهر را دارند و ادای خیرخواهی به نفع شهروندان را در می آورند و گاهِ تقسیم غنایمِِ غارتی بیشتر از سوی مدیران فرادستی، و سهم جویی از بیت المال و سفرهٔ پهن انقلاب، به دوئل ودعوا می ایستند که چرا تو بیشتر خوردی و بردی!!
آری اهل قلم قانع و قاطع که حسابشان از اهالی حرف مفت و قطاع الطریقِ شریک دزد و رفیق قافله جداست، هرگز، خفیف و ذلیل شدن را دربرابر ارباب بی مروت دنیا نمی پسندند. چون بر اساس مسئولیت اجتماعی شان بارها این فریبکاری ها را با افکار عمومی در میان گذاشته اند و پتهٔ پلیدی آنان و اعوانشان را بر روی آب ریخته اند. باری، اهل قلم از خود مردم اند، تولیدات فکری شان بی واسطه به دست مردم می رسد و بارها از طریق رسانه، کتاب و... تجدید انتشار می شود.
اهل قلم تائید مستقیم مردم را دارند و منصوب مدیران وقت شناس و رؤسای فرمایشی و اتوبوسی و وارداتی نیستند و هرگز خود را زیرِ یوغِ یَرغوها نمی برند و در برابر تهدید و تطمیع و تخریب ها، کمرنوکری خم نمی کنند.
اهل قلم به لحاظ هوش بالا و جسارت خدادادی، همیشه ده ها قدم از محاسبه گران جناحی و دست نشانده های حریص حزبیِ جلوترند و مردم با آن ها احساس فاصله نمی کنند.
امام راحل، رهبر انقلاب و متفکران و پیشروان نهضت نابمان نظیر: شهید بهشتی، شهید مطهری و... نیزهمگی از زمره اهل قلم اند.
در دنیای جدید، همین اهالی قلم ، خبرنگاران خطرنگار، متعهد، به کشور و دلسوزان مردم اند که ریاکاری های متعدد، ارتزاق کوتوله ها از جیب مردم، نفاق مدرن و وادادگی برخی نان به نرخ روز خورها در مقابل دشمنان این سرزمین پُرقدمت را افشا می کنند و البته هزینه اش را نیز می پردازند.
بدیهی است که سیاسیون و نوچه هایشان هیچ گاه - اهل قلم - این دلسوزان مردم - را درک نخواهند کرد، همان طور که مردم را درک نکرده اند.
