به گزارش روشنای راه
به نوعی می توان گفت: آغاز مدرنیته در ایران، از دوره قاجار شروع شد و با مرور زمان برشدت تاثیرپذیری این دو از یکدیگر افزوده گردید. به طور مثال زمانی که ناصرالدین شاه به روسیه سفر کرده بود، با دیدن دامن کوتاه و پرچین بالرین ها که با هر چرخشی مانند چتری رقصان، باد زیر آن به رقص در می آمد مجذوب شده و پوشش شلیته و تنبان حاصل این جذابیت شد.
کمی در زمان سفر کنیم و به جلو بیاییم، با سرکارآمدن حکومت پهلوی، این تاثیرپذیری به شکل کلاه پهلوی (فرنگی) و کت و شلوار و کراوات درآمد. البته در جدال مدرنتیه و سنت؛ مدرنیته نتوانست به طور کامل پیروز شود!در سرتاسر ایران از قشقایی و بلوچ گرفته، تا ترک و کرد و لر، همگی به نحوی سنت خود را حفظ کرده و سدی نامرئی در برابر مدرنیته داشتند!
دوباره بر ماشین زمان سوار می شویم. بعد از انقلاب اسلامی مدرنیته به تدریج کمرنگ تر شد و سنت جای خود را به گونه ای باز پس گرفت. چه بسا این سنت، نتوانست مانع کنار رفتن پوشیه از چادر شود. لباس خانم ها به مانتوهای گشاد و اپل دار و چادرهای مشکی بلند؛ ولی نه به شدت زمان قاجار که از روبنده استفاده می شد!
کراوات آقایان در کمدهای شان آویزان و به جای آن پیراهن های یقه دیپلمات و شلوارهای پاچه گشاد جایگزین شد.
با افزایش ارتباطات مانند: تلویزیون، فضای مجازی و ... مدرنیته به شکل فرهنگ غربی وارد این عرصه گردید. البته سنت هم بی کار ننشست و به شکلی نوین سعی در پیدا کردن راهی برای ورود به این میدان شد! مدرنیته باعث ایجاد مدل های جدید در پوشش ها گردید، سنت باعث شد این تفاوت به معنی بر هم خوردن ظاهر اسلامی لباس نباشد بلکه، موجب زیباتر شدن و تنوع بیشتر آن گردد.
اینک بهتر است از ماشین زمان پیاده شویم و نگاهی به جامعه طراحی لباس امروز بیندازیم؛ کمتر کسی از لباس سنتی شهرش استفاده می کند، به جزء عشایر عزیز و معدود شهرستان هایی که هنوز تابع سنت های بومی اند مانند: اهالی تالش، ابیانه و...
گاهش لباس های سنتی در طراحی های امروزی به شکلی خود را نمایان می کنند. به طور مثال: مانتویی با طرح پارچه سقف مسجد عالی قاپو، طرح شالی با نوشته ی شعری از مولانا. حتی در اکسسوری هم که وسیله ای مدرنیته به شمار می رود؛ به نوعی از سنت بهره گرفتند. مانند: دستبندهای گلیم بافی شده، زیورآلات مسی و ... جدال سنت و مدرنیته پایان ناپذیر است. کسی چه می داند در آینده این جدال ما را به چه سمت و سویی سوق دهد!
بدیهی است زیبایی در سادگی می باشد. همانند طبیعت و این امر، در وجود انسان نهادینه شده است.
