به گزارش روشنای راه، این پدیده به ازدواج دختران و پسران در سنین بسیار پایین اشاره دارد و معمولاً با فقر فرهنگی و اقتصادی مرتبط است.
کودک همسری به ازدواج افراد زیر 18 سال اطلاق می‌شود. این ازدواج‌ها غالباً بدون رضایت کامل و آگاهی لازم صورت می‌گیرد و می‌تواند تبعاتی جدی برای سلامت جسمی و روانی کودکان به همراه داشته باشد.
در جوامعی که فقر اقتصادی حاکم است، خانواده‌ها ممکن است به دلایل مالی، به ازدواج دختران خود در سنین پایین اقدام کنند. این امر به عنوان یک راه‌حل موقت برای کاهش بار مالی خانواده یا تأمین درآمدهای اضافی از طریق پرداخت‌های مالی به خانواده عروس تلقی می‌شود.
فقر فرهنگی نیز نقش مهمی در تداوم کودک همسری ایفا می‌کند. در جوامعی که آگاهی و تحصیلات پایین است، باورهای سنتی و رسوم قدیمی همچنان پابرجا هستند.
برخی خانواده‌ها ممکن است تصور کنند که ازدواج زودهنگام برای دخترانشان به حفظ آبرو و امنیت اجتماعی کمک می‌کند.
کودک همسری می‌تواند منجر به مشکلات جدی اجتماعی و روانی برای دختران و پسران شود. این مشکلات شامل کاهش فرصت‌های تحصیلی، افزایش میزان خشونت خانگی و بروز مشکلات روانی مانند اضطراب و افسردگی است.
برای مقابله با این پدیده، نیاز به ایجاد آگاهی عمومی، بهبود شرایط اقتصادی و فرهنگی خانواده‌ها و حمایت از حقوق کودکان وجود دارد. برنامه‌های آموزشی و ترویجی می‌توانند به تغییر نگرش‌ها و کاهش کودک همسری کمک کنند.
در نهایت، کودک همسری نه تنها یک مسئله فردی، بلکه یک معضل اجتماعی است که نیازمند توجه و اقدام جدی از سوی جامعه و نهادهای دولتی و غیردولتی است.
نویسنده: محمود عزیزی
